Ze runt een eigen sportschool, kookt voor buurtbewoners in IJsselstein én verkoopt katoenen broodzakken aan winkels om op plastic te besparen. Sushma Ramkhelawan (35) uit Utrecht is een bezige bij. Daarbij houdt haar passie, het zorgen voor een gezonde aarde, haar op de been. Afgelopen zomer kwam er nóg een idee opborrelen: een veganistische barbecue.

Urenlang stond ze in de keuken om die voor elkaar te krijgen. Dertig mensen hadden zich immers aangemeld. Gelukkig kreeg ze hulp. ‘Veel moet de dag ervoor gemarineerd worden, dat is het meeste werk’, legt de Utrechtse uit. Haar bloemkoolgerecht, met een marinade van amandelmelk en kruiden, was de favoriet van de bezoekers. ‘Mensen denken vaak dat vegetarisch of veganistisch eten heel flauw is. Maar niet als ik het maak!’

Gestopt met vlees

De barbecue was zo geslaagd dat er al wordt nagedacht over een tweede editie. Dit keer bij Wijktuin Achterveld in IJsselstein, een plek waar buurtbewoners van alles kunnen doen, van tuinieren tot samen eten. Eens in de zoveel tijd draagt ze er haar steentje bij als kok. IJsselsteiners schuiven dan bij haar aan voor een heus vegetarisch driegangendiner.

Overtuigd vegetariër is ze overigens al tien jaar. Ze stopte spontaan met het eten van vlees, kreeg het niet meer door haar keel. Ze werd er zelfs misselijk van. ‘Het voelde niet meer goed voor mijn lichaam. De dieren hebben stress en die krijg je zelf ook binnen.’ Naar eigen zeggen mist ze het eten van vlees totaal niet. Voor haar familie was dat even gek. ‘In de Hindoestaanse cultuur is er geen maaltijd zonder vlees, bij wijze van spreken.’

Een paar jaar geleden probeerde Sushma ook veganistisch te eten, maar dat was om verschillende redenen niet haalbaar. Omdat dierlijke stoffen in veel producten zijn verwerkt, was het bijvoorbeeld lastig om te zoeken naar vervangbare alternatieven. Ook was het een uitdaging in restaurants en bij feesten en borrels.

Maar waarom dan die veganistische barbecue? ‘Ik vond het fijn om inspiratie over te brengen. Het leven kan ook leuk en gezellig zijn zonder vlees, dat is het idee.’

Nadenken over keuzes

Uiteraard krijgt ze weleens opmerkingen van vleeseters. ‘Neem nou eens een stukje vlees, krijg ik dan te horen. Dat kan vervelend zijn, net zoals dat het vervelend is voor vleeseters als ik zou zeggen dat ze vegetarisch moeten eten. Laten we gewoon respect voor elkaars keuzes hebben.’ Die boodschap klinkt door in vrijwel alles wat ze zegt en doet omtrent het thema duurzaamheid. Daarbij gelooft ze dat het klimaatprobleem veel kleiner zou zijn als iedereen zijn keuzes bewuster zou maken.

Dat laatste gold al van jongs af aan voor Sushma. Ze filosofeerde veel en dacht over heel andere dingen na dan haar leeftijdsgenoten. Zo stond ze als jonge tiener in haar slaapkamer toen ze zich afvroeg hoe ze ervoor kon zorgen dat haar stapel papier in een papierbak terechtkwam. Haar zus vertelde haar destijds dat alles uit hun prullenbak op dezelfde plek terechtkwam. ‘Dat vond ik heel erg’, zegt ze. ‘Het klopte niet voor mijn gevoel.’

Zorgen voor de aarde

Alles waarvoor ze zich inzet heeft een link met duurzaamheid. Zo laat ze mensen kennismaken met de vegetarische keuken tijdens de borrels die ze organiseert in haar eigen sportschool in IJsselstein. Via een van haar klanten kwam ze overigens terecht bij de Wijktuin in IJsselstein.

En ook met het verkopen van katoenen broodzakken probeert ze de wereld een stukje schoner te maken. Het IJsselsteinse initiatief Minder Verpakkingen Brood-Nodig bespaarde het afgelopen jaar namelijk maar liefst 400.000 plastic broodzakken. Met het idee won Sushma samen met andere supporters de Kern met Pit-trofee: een wedstrijd voor het beste burgerinitiatief in de provincie Utrecht.

Uit respect naar de aarde vindt ze het vooral belangrijk om te streven naar een beter klimaat. ‘Ik zorg goed voor mezelf, dus ik ook voor mijn omgeving en de wereld waarin we leven’, legt ze uit. ‘Ik geloof dat alles wat we hier doen impact heeft op de andere kant van de wereld. Wat daar in Azië ligt, is westers afval. Mensen zien soms niet dat alles wat elders op de wereld gebeurt, veroorzaakt wordt door ons en andersom.’

Tekst: Emily van Kleunen